திருப்பதி தெரியாத அதிசயங்கள்

பிரமிக்க வைக்கும் திருப்பதி அதிசயங்கள்

திருப்பதி ஏழுமலையான் குறித்து பலருக்கும் தெரியாத சில விவரங்களை மற்ற நண்பர்களுடன் பகிர்ந்து கொள்ளவே இப்பதிவு. இதில் உள்ள பல விஷயங்களை நானும் முதன்முறையாகத்தான் பார்க்கிறேன் என்பதையும் இங்கே கூறிவிடுகிறேன்.  ஸ்ரீ ஆஞ்சநேயர் விஜயம் (செப்டம்பர் 2009) இதழுக்கு என் நன்றி. 

திருப்பதி செல்கிறோம், திருவேங்கடமுடையான் ஏழுமலைவாசனை வணங்கி மகிழ்கின்றோம். ஆனால் திருப்பதியில் நம்மில் சிலருக்குத் தெரியாத அதிசயங்கள், உண்மைகள், நடைமுறைகள் எவ்வளவோ உள்ளன. அவற்றில் சில தொகுத்து வழங்கப்பட்டுள்ளன.

திருப்பதி ஸ்ரீ ஏழுமலையான் திருவுருவச் சிலையில் சிலிர்க்க வைக்கும் ரகசியங்கள் உள்ளன. அவற்றில் சில.........

1. திருப்பதி ஆலயத்திலிருந்து 1 கிலோமீட்டர் தொலைவில் "சிலாதோரணம்" என்ற அபூர்வ பாறைகள் உள்ளன. உலகத்திலேயே இந்த பாறைகள் இங்கு மட்டும்தான் உள்ளன.இந்த பாறைகளின் வயது 250 கோடி வருடம். ஏழுமலையானின் திருமேனியும், இந்த பாறைகளும் ஒரே விதமானவை.

2. ஏழுமலையான் திருவுருவச்சிலைக்கு பச்சைக்கற்பூரம் சார்த்துகிறார்கள். இந்த பச்சைக்கற்பூரம் ஒரு இரசாயனம். அரிப்பைக் கொடுக்கும் ஒருவகை அமிலம். இந்த இரசாயனத்தை சாதாரணக் கருங்கல்லில் தடவினால் கருங்கல் வெடித்துவிடும். ஆனால், சிலாதாரணத்தில் உள்ள பாறைகளில் இதைத் தடவினால் அந்தப்பறைகள் பெடிப்பதில்லை. ஏழுமலையாக் திருவுருவச்சிலைக்கு 365 நாளும் பச்சைக்கற்பூரம் தடவுகிறார்கள். ஆனாலும் வெடிப்பு ஏற்படுவதில்லை.

3. எந்தக் கருங்கல் சிலையானாலும் எங்காவது ஒர் இடத்தில் சிற்பியின் உளிபட்டிருக்கும் இடம் தெரியும். உலோகச்சிலையானாலும் உலோகத்தை உருக்கி வார்த்த இடம் தெரியும். ஏழுமலையான் திருவுருவச்சிலையில் அப்படி எதுவும் அடையாளம் தெரியவில்லை. எந்த கருங்கல் சிலையை எடுத்துக்கொண்டாலும் சுரசுரப்பாக இருக்கும். ஆனால் ஏழுமலையான் திருமேனியில் நுணுக்க வேலைப்பாடுகள் எல்லாம் மெருகு போடப்பட்டது போல் இருக்கின்றன. ஏழுமலையான் விக்ரகத்தில் நெற்றிச்சுட்டி, காதணிகள், புருவங்கள், நாகாபரணங்கள் எல்லாம் நகைக்கு பாலீஷ் போட்டது போல் பளபளப்பாகஇருக்கின்றன.

4. ஏழுமலையான் திருவுருவச்சிலை எப்போதும் 110 டிகிரி ஃபாரன்கீட் வெப்பத்தில் இருக்கிறது. திருமலை 3000 அடி உயரத்தில் உள்ள குளிர்பிரதேசம். அதிகாலை 4.30 மணிக்கு குளிர்ந்த நீர், பால் மற்றும் திரவியங்களால் அபிஷேகம் செய்கிறார்கள். ஆனால், அபிஷேகம் முடிந்தவுடன் ஏழுமலையானுக்கு வியர்க்கிறது.பீதாம்பரத்தால் வியர்வையை ஒற்றி எடுக்கிறார்கள். வியாழக்கிழமை அபிஷேகத்திற்கு முன்னதாக, நகைகளைக் கழற்றும் போது, ஆபரணங்கள் எல்லாம் சூடாகக்கொதிக்கின்றன.

திருப்பதி ஆலயம், அதன் வழிபாடு, உண்டியல் வசூல், பூஜை முறைகள், சரித்திர சம்பவங்கள் அனைத்தும் அதிசய நிகழ்வுகளாகஇருக்கின்றன.

1. திருப்பதி திருக்கோயில் சமையல்கட்டு மிகவும் பெரியதாகும். பொங்கல், தயிர்சாதம்,புளிச்சாதம், சித்ரான்னம், வடை, முறுக்கு, ஜிலேபி, அதி ரசம், போளி, அப்பம், மெளகாரம், லட்டு, பாயசம், தோசை, ரவாகேசரி, பாதாம்கேசரி, முந்திரிப்பருப்பு கேசரி போன்றவை தினமும் பெரிய அளவில் தயார் செய்யப்படுகின்றன.

2. ஏழுமலையானுக்கு தினமும் ஒரு புதிய மண்சட்டி வாங்குகிறார்கள். இதில் தயிர்சாதம் தவிர வேறு எந்த நைவேத்தியமும் கோவில் கர்பக்கிருகத்திற்குக் குலசேகரப்படியைத் தாண்டாது. வைரம், வைடூரியம், தங்கப்பாத்திரங்கள் எதுவும் குலசேகரப்படியைத் தாண்டிச் செல்லாது. ஆண்டவனுக்கு நைவேத்தியம் செய்யப்பட்ட எச்சில் மண்சட்டியும், தயிர்சாதமும் ஒரு பக்தனுக்குக் கிடைக்கப் பெற்றால் அது மிகப்பெரிய பாக்கியமாகும்.

3. ஏழுமலையான் உடை 21 முழ நீளமும் 6 கிலோ எடையும் கொண்ட புடவை பட்டு பீதாம்பரமாகும். இந்த ஆடையை கடையில் வாங்க முடியாது. திருப்பதி தேவஸ்தான அலுவலகத்தில் 12500 ரூபாய் செலுத்த வேண்டும்.வாரத்தில் ஒரு முறை வெள்ளிக்கிழமை அன்று மட்டும்தான் வஸ்திரம் சாத்துவார்கள். இது மேல்சாத்து வஸ்திரம். பணம் செலுத்திய பிறகு வஸ்திரம் சாத்துவதற்கு மூன்று வருடங்கள் காத்திருக்க வேண்டும்.

4. உள்சாத்து வஸ்திரம் ஒரு செட் இருபதாயிரம் ரூபாய் கட்டணமாகும்.ஒவ்வொரு வெள்ளிக்கிழமையும் 15 வஸ்திரங்கள் சார்த்துவதற்கு சமர்ப்பிக்கப்படும். பணம் செலுத்திய பிறகு வஸ்திரம் சாத்துவதற்கு பத்து வருடங்கள் காத்திருக்க வேண்டும்.

5. பக்தர்கள் சமர்பிக்கும் வஸ்திரங்கள் தவிர அரசாங்கம் சமர்பிக்கும் சீர் வஸ்திரங்கள் ஆண்டுக்கு இரண்டு முறை சாத்தப்படுகிறன.

6. ஏழுமலை ஆண்டவனுக்கு அபிஷேகம் செய்ய இன்று கட்டணம் செலுத்தினால் மூன்று ஆண்டுகள் காத்திருக்க வேண்டும்.

7. அபிஷேகத்திற்காக ஸ்பெயினில் இருந்து குங்குமப்பூ, நேபாளத்திலிருந்து கஸ்தூரி, சைனாவிலிருந்து புனுகு, பாரிஸ் நகரத்திலிருந்து வாசனை திரவியங்கள் முதலிய உயர்ந்த பொருட்கள் வரவழைக்கப்பட்டு, தங்கத்தாம்பாளத்தில் சந்தனத்தோடு கரைக்கப்படும் 51 வட்டில் பால் அபிஷேகம் செய்யப்படும். பிறகு கஸ்தூரி சாத்தி, புனுகு தடவப்படும், காலை 4,30 மணி முதல் 5,30 மணி வரை அபிஷேகம் நடைபெறுகிறது. அபிஷேகத்திற்கு சுமார் ஒரு லட்ச ரூபாய் செலவு ஆகும்.

8. ஐரோப்பாவில் உள்ள ஆம்ஸ்டர்டாமில் இருந்து பக்குவப்படுத்தப்பட்ட ரோஜா மலர்கள் பக்தர்களால் திருப்பதிக்கு விமானத்தில் அனப்பி வைக்கப்படுகின்றன. ஒரு ரோஜா மலரின் விலைசுமார்80ரூபாய்.

9. சீனாவிலிருந்து சீனச்சூடம், அகில், சந்தனம், அம்பர், தக்கோலம், இலவங்கம், குங்குமம், தமாலம், நிரியாசம் போன்ற வாசனைப் பொருட்கள் ஏழுமலையான் திருக்கோயிலுக்காக அனுப்பப்படுகின்றன.

10. ஏழுமலையானின் நகைகளின் மதிப்பு ரூ.1000 கோடி, இவருயை நகைகளை வைத்துக்கொள்ள இடம் இடமும் இல்லை. சாத்துவதற்கு நேரமும் இல்லை. அதனால் ஆண்டிற்கு ஒரு முறை உபரியாக உள்ள நகைகளை செய்தித்தாட்களில் விளம்பரப்படுத்தி ஏலம் விடுகிறார்கள்.

11. ஏழுமலையானின் சாளக்கிராம தங்கமாலை 12 கிலோ எடை. இதை சாத்துவதற்கு மூன்று அர்ச்சகர்கள் தேவை. சூரிய கடாரி 5 கிலோ எடை. பாதக்கவசம் 375 கிலோ. கோவிலில் இருக்கும் ஒற்றைக்கல் நீலம் உலகில் யாரிடமும் கிடையாது. இதன் மதிப்பு ரூ.100 கோடி.

12. மாமன்னர்களான இராசேந்திர சோழர், கிருஷ்ண தேவராயர், அச்சதராயர் போன்றோர் ஏழுமலையானுக்கு பல காணிக்கைகளையும், அறக்கட்டளைகளையும் செய்து அவற்றை கல்வெட்டுகளிலும், செப்பேடுகளிலும் பொறித்துள்ளனர். சோழ அரசியும் இங்கு வந்து காணிக்கை சமர்பித்து இருக்கிறார்.

13. ஆஜானுபாகுவாக இருக்கும் மூலவர் ஏழுமலை ஆண்டவனைப்போலவே, அபிஷேக அலங்காரம் செய்து பார்க்க ஒரு சிறிய விக்கிரகம் கி.பி.966 ஜுன் 8ஆம் தேதி வெள்ளியால் செய்யப்பட்டது. இந்த விக்ரகத்திற்கு பல்லவ குறுநில மன்னன் சக்தி விடங்கனின் பட்டத்து அரசி காடவன் பெருந்தேவி நகைகளைத்தந்து, பூஜைக்கு அறக்கட்டளையும் வைத்தார். முதலாம் குலோத்துங்க சோழன் திருமலை தேடிவந்து காணிக்கைசெலுத்திஉள்ளார்.

14. திருப்பதி ஓவியங்கள் 300 ஆண்டுகள் பழமையானவை.

15. வெள்ளிக்கிழமைகளில் வில்வ இலை அர்ச்சனைக்கு உபயோகப்படுத்தப்படுகிறது. மார்கழிமாத அர்சனைக்கும் உபயோகப்படுத்தப்படுகிறது.

16. சிவராத்திரி அன்று க்ஷேத்ர பாலிகா என்ற உற்சவம் நடைபெறுகிறது. அன்று உற்சவப்பெருமானுக்கு வைரத்தில் விபூதி நெற்றிப்படடை சாத்தப்பட்டு திருவீதி உலா நடைபெருகிறது. தாளப்பாக்கம் அன்னமய்யா, ஏழுமலையானை பரப்பிரம்மமாகவும், சிவாம்சம் பொருந்திய ஈஸ்வரனாகவும், சக்தி ஸ்வரூபமாகவும் பாடி, அந்த பாடல்களை செப்பேடுகளில் எழுதிவைத்துள்ளார். திருப்புகழ் பாடிய அருணகிரிநாதப் பெருமான் திருப்பதிக்கோயிலுக்கு வந்திருக்கிறார். அவரும் அன்னமய்யாவும் சமகாலத்தவர்கள். சங்கீத மும்மூர்த்திகளில் ஒருவரான முத்துசாமி தீட்சிதர் சிறந்த வித்யா உபாசகர், மந்திர சாஸ்திரம் தெரிந்தவர், நூற்றுக்கணக்கான தெய்வங்கள் மீது பாடியுள்ளார். ஏழுமயைான் மீது சேஷசல நாமம் வராளி ராகத்தில் பாடியுள்ளார்.

17. அபிஷேகத்தின் போது ஏழுமலையான் தனது மூன்றாவது கண்ணை திறக்கிறார் என்ற ஐதீகம் உள்ளது.

18. ஏழுமலையானின் ஸ்தல விருட்க்ஷம் புளிய மரம்.

19. எந்த சாத்வீக, சாந்தமான தெய்வத்தின் திருவுருவச்சிலையிலும் கையில் ஒரு ஆயுதமாகிலும் இருக்கும். ஆனால் ஏழுமலையான் திருவுருவச்சலையில் எந்த ஆயுதமும் கிடையாது. அவர் நிராயுதபாணி. அதனால்தான் தமிழ் இலக்கியத்தில் நம் முன்னோர்களால், வெறுங்கை வேடன் என்று அழைக்கப்பட்டார்.

20. 1781 ஆம் ஆண்டு பிரிட்டிஷ் பீரங்கிப்படை தக்கோலம் என்ற இடத்தில் முகாமிட்டிருந்தது. அப்படையின் 33 ஆவது பிரிவைச்சேர்ந்த லெவெல்லியன் என்ற போர் வீரர் படுகாயம் அடைந்தார். அவர் குணமடைய ஏழுமலையானை பிராத்தித்திருகிறார். குணமடைந்ததும் ஓர் இந்து சிப்பாய் மூலம் நேர்த்திக்கடன்செலுத்தியிருக்கிறார்.

21. ஆங்கிலேயர்கள் சர் தாமஸ் மன்றோ, கர்னல் ஜியோ ஸ்டிராட்டன் போன்றவர்கள் ஏழுமலையானின் பக்தர்கள் ஆவர்.

22. திருமலையின் புனிதத்தன்மை கருதி 1759 முதல் 1874 வரை எந்த ஆங்கிலேயரும் மலை ஏறவில்லை. ஆங்கிலப்பாதிரிகள் மலையில் ஏதாவது ஒரு பகுதியில் ஒரு சிலுவை நட விரும்பினார்கள். ஆனால் அதற்கு ஆங்கிலேயத் தளபதிகளே அனுமதி அளிக்கவில்லை. திருமலை திருக்கோயிலில் நித்யபடி பூஜைகள் நடக்க வேண்டும் என்று ஆங்கிலேயர்கள் விரும்பினார்கள். பூஜைகள் சரிவர நடக்காவிட்டால் தங்கள் ஆட்சிக்கு பங்கம் வரும் எனக் கவலைப்பட்டார்கள்.

23. திருப்பதி அலர்மேல்மங்கைக்கு உள்பாவாடை கத்வால் என்ற ஊரில் பருத்தியில் தயார் செய்யப்படுகிறது. செஞ்சு இனத்தைச்சேர்ந்த நெசவாளர்கள் இதை பயபக்தியுடன் நெய்கிறார்கள். உள் பாவாடை சீமாட்டியின் திருமேனியில் படுவதால், இதை நெய்யும் போது நெசவாளர்கள் மூன்று வேளை குளிப்பார்கள். அவர்கள் மது, மாமிசம் உண்ணமாட்டார்கள். வெள்ளிக்கிழமை அபிஷேகத்திந்கு பரிமள அறையில் வியாழன் இரவு அறைத்து தயார் செய்யப்படுகிறது. குங்குமப்பூ கலவையும் அபிஷேகத்திக்கு சேர்கப்படுகிறது. வெளிநாடுகளிலிருந்து வாசனை திரவியங்கள் பக்தர்கள் அனுப்பிய வண்ணம் உள்ளனர். ஒரு வாரத்திற்கு ரூ,50000 மதிப்புள்ள வாசனை திரவியங்கள் வருகின்றன.

24. ஏழுமலையான் வாரத்தில் நான்கு நாட்கள் அம்பாளாகவும், 2 நாட்கள் விஷ்னுவாகவும், ஒரு நாள் சிவனாகவும் கருதப்பட்டு பூஜை நடைபெற்று வந்துள்ளது.

25. ஏழுமலையானின் அபிஷேக நீர் குழாய் மூலம் புஷ்கரணியில் கலக்கிறது. ஆகவே இது புனிதமான நீராகும். இங்கே குளித்துவிட்டு நீரில் நின்ற படியே இரு கைகளாலும் தண்ணீரை எடுத்து குளத்திலேயே விடவேண்டும். இது விசேஷ வழிபாடாகும்.

25. வெள்ளிக்கிழமை அதிகாலை அபிஷேகத்திற்கு முன்பு ஒரு விசேஷ சாத்து முறை நடக்கும்.வடகலை சம்பிரதாயத்தில் “வேங்கடமெனப்பெற்ற” என்ற பாசுரமும், தனியன்களும் இடம் பெறும். சாத்துமுறையின் போது பூ, வஸ்திரம் இல்லாமல் ஏழுமலையான் திருமேனியுடன் இருப்பார். முதலில் ஒரு தீபாராதனை எடுக்கப்படும். பிறகு தென்கலை சாத்துமுறை சேவிக்கப்படும். பிறகு நைவேத்தியம் செய்யப்படும். பிறகு ஒரு தீபாராதனை செய்யப்படும். ஏழுமலையான் அந்த தீப ஒளியில் கண்ணைப் பறிக்கும் அழகோடு இருப்பார்.

26. கி.பி.1543ல் விஜயநகர மாமன்னர் அச்சுதராயர் பத்மாவதிதாயாருக்கு திருக்கோயில் எழுப்பி கும்பாபிஷேகம் செய்துள்ளார். கி.பி.1764ல் நிஜாம் தெளலா என்பவனின் தலைமையில் வந்த முஸ்லீம் படைகளால் இடித்து தரைமட்டமாக்கப்பட்டன. இதன் இடிபாடுகள் இன்றைக்கும் உள்ளன.

27. திருவில்லிப்புத்தூர் கோவிலில் இருந்து ஸ்ரீ ஆண்டாள் அணிந்த மாலைகள் திருபதி கொண்டு வரப்பட்டு ஏழுமலை ஆண்டவனுக்கு சாத்தப்படுகிறது. ஸ்ரீ ஆண்டாள் ஏழுமலையானை கடவுளாக வழிபட்டு வாழ்த்தி வணங்கிணார்.

28. திருமலை திருக்கோவிலில் 1180 கல்வெட்டுக்கள் உள்ளன. இதில் 236 பல்லவ, சோழ, பாண்டியர் காலத்தவை. 169 கல்வெட்டுக்கள் சாளுவ வம்ச மன்னர்கள் காலத்தவை. 229 கிருஷ்ண தேவராயர் காலத்தவை. 251 அச்சுதராயர் காலத்தவை. 147 சதாசிவராயர் காலத்தவை. 135 கொண்டை வீடு அரசர் காலத்தவை. நந்திவர்மன் (பல்லவர்) ஆண்ட கி.பி.830 தொடங்கி 1909 வரை உள்ளன. கல்வெட்டுகளில் 50 கல்வெட்டுக்கள் தான் தெலுங்கு, கன்னட மொழிகளில் உள்ளன. மீதம் 1130 கல்வெட்டுக்கள் தமிழில்தான் உள்ளன.

பொன்னர் சங்கர் வரலாறு

அண்ணன்மார் கதை என்றும் கூறப்படும், பொன்னர் சங்கர் வீரவரலாற்றை தொகுத்து வழங்கி உள்ளேன் .....

அண்ணமார் கதை எழுத்து மூலம் - பிச்சைப்பட்டன் (சக்திக்கனல் தொகுப்பு) உடுக்கடிக்கதை - பூளவாடி பொன்னுசாமி
Ponnar-Sankar life history (real one)
Summary of the story:
In India, the local faiths and deities remains local and it never gets exposed even to the adjacent villages or frontiers. Such a one is the history of Ponnar-Sankar. The Panchapandavas of Mahabharatha have reincarnated in Kaliyuga to destroy the remnant evils forces and also to bring the penance of Goddess Periyakandi (incarnation of Goddess Parvathi) to an end. The Ponnar-Sankar were incarnations of Dharmaraja-Arjun and other three with Draupathi have also incarnated as their relatives. The history of Ponnar sankar was embedded in the lives of atleast 15 million people in Central and Western Tamil nadu. Even today at the time of Mahasivarathiri the story of Ponnar-Sankar (Annamar, i.e. brothers) was played in different places for a day to 50 days. Especially at Veerappur, were the real history occurred, more than half a million people gather in single day. Many people in western Tamil nadu have the names as “Periyasamy” and “Chinnasamy”, reminding he Annamars (elder and younger brothers) and also as “Ponnusamy” and “Sankar”. While speaking about “Ponnar-sankar”, it is inevitable to avoid the legend of Goddess Perikandiyamman and Goddess Mathukkarai Sellandiyamman (form of Ujjaini Mahakaali), as they were successive happenings. This attempt was made to summarize the whole history to the best possible extent based on the “Pichapattar” palm leaf manuscript written before 600 years, which was book printed by Mr.Sakthikanal in 1980s.

Story of Goddess Periyakandiyamman:
Lord Ganesha is with us!

A Cobra was living in the North of Kailash in a dark country and it worried about not having child. It started doing penance towards Lord Shiva to have a child. Lord Shiva and Goddess Parvathi were surprised by the act of the cobra. Lord Shiva told Parvathi that please go and born as a child for cobra. Goddess also has born to cobra as female child with male stature. The child was called Goddess Periyakandiyamman. Goddess Parvathi in the form of Periyakandiyamman started penance to Shiva to get rid of the earthly birth. Shiva appeared and requested to Periyakandi to go to Veeramalai in the South were she find white peak called Venmudi in that hill. With that suggestion Periyakandi travels all across from Kailash to Veeramalai in down south in Central Tamil nadu. Lord Shiva have send Kannimar (Sapthamatha i.e. seven divine goddesses) as a protective ring for Goddess Periyakandi. Goddess travels to South doing lot of miracles among the people and reaches Ratnagiri Shiva temple (Iyermalai near Kulithalai, Trichy), were Iswara of Ratnagiri given a way to Veeramalai and turned Periyakandi to complete female form. Ratnagiri Iswara directed to do penance on the top of the Veeramalai until the brave Ponnar-Sankar does a Dharmayuththa to destroy the evil forces in the country.

Ponnar-Sankar history:
Ponnar Sankar story starts from their grandfathers. The chieftain of the Vazhavanthi country in Chera kingdom (part of Southern Namakkal district) was Kolaththa Gounder, eldest among the twelve brothers belong to Perungudi clan of Konga Karaala Vellalars. He and his wife Pavalaththal decides to leave their country because of the injustful brothers. They came to Mathukkarai Goddess Sellandiyamman temple and found the three Maharajas, Chera-Chola-Pandya were sitting infront of the goddess to mark their tri-nation border. Kolaththa Gounder solves the dispute and Chola Maharaja gave a country called Konad to him, for his justice. The couple went to Konadu and has found the settlements, Ponds and the agricultural lands out wastelands and made the country prosperous, which was later named as Valanad. The 11 brothers from Vazhavanthi country faced severe drought and have seeked refuge to their eldest brother in Konad in Chola kingdom. The elder brother, as a Karaalan gave refuge in the borders of his country Konad.

The couple were living prosperous but they didn’t had child and they so both of them have went to several temple to make pray God to bless with them children. They were blessed with a male child after long penance and they named him as Mannudaiya Gounder (later called as Kunnudaiya Gr.). He was little bit sluggish boy and was innocent. The couple died leaving the five year old child in their old age. After the death of the couple the 11 brothers were jealous about their eldest brother’s assets. They have droved out the innocent child from Valanad and this young child went to Aathichettipalayam (currently near Puliyur, Karur district). He went to a Chettiyar (Merchant caste) home who was selling the rice bran. After the arrival of Kunnudaiyan the Chettiar become prosperous. The Kunnudaiyan’s father has taken a promise from his brother-in-law that he should give his daughter Thamarainachi to marry Kunnudaiyan. But, Sellaththa Gounder the cousin for Kunnudaiyan was thinking to marry Thamarai to his Son, as they have droven out Kunnudaiyan. The Chola Thotti (a message announcer caste) who worked under Kolaththa Gounder has searched for Kunnudaiyan and found him in Chettiar’s house and has brought him to Thamarainachi’s house before the marriage day to Maniyankurichi.
Kunnudaiyan asked his aunt and uncle to give their daughter to marry. But they have illtreated him and have punished them for a night in cell with ants and termites. Lord Vishnu saves him in that night from the ants. Thamarai hearing the news refused to marry the alliance of Sellaththa Gounder’s son and wanted marry to Kunnudaiyan. Finally, she married Kunnudaiyan. After marriage, Thamarai was ill-treated by her father and son, for not acting for their wish. Thamarai made a pledge to her father that she will give birth to two male children and you will have two grand daughter and my sons will marry them and will put them in jail.

The couples came to Valanad and Kunnudaiyan went to his paternal cousin to ask for land, but they refused to give them land. Kunnudaiyan went to Chola Maharaja and have explained their situation and mentioned his father’s name. Chola Maharaja gave wastelands to Kunnudaiyan. With the help of Mayavar (Blue God Lord Vishnu) Kunnudaiyan have succeeded in his cultivation and have become prosperous. Though, the couple doesn’t have progeny. The couple has done lot of penance and prayers. The couple’s were asked in the Chidambaram temple by the god that you want children, who will live for 16 years, who will achieve allthings or children, who will live for 100 years and won’t achieve anything. Thamarai asked for the previous and she also asked the maternal blessing for all the people around them and the animals that she grew. The Lord Shiva blessed all of them. The Pacha pandavas who came to heaven after doing the Dharamayuththam in the end of Dwaparayuga were asked again to go and born in earth to reestablish the Dharma in Kaliyuga. With this wish of God, Dharamaraja-Arjuna-Draupathi has born as Ponnar-Sankar-Arukkani Thangam, Bheema as Sambuhan to Chola Thotti and Nagula-Sahadeva as Cousin brothers to Kunnudaiyan. The jealousy cousins of Kunnudaiyan’s tried to kill the two boys of Thamarai through Kuppayi in their delivery. But, with the blessing of Lord Vishnu they escaped the death and they emerged through left and right ribs of Thamarai and were brought up by Goddess Sellandiyamman for five years. The couples were left with girl Arukkani alone.
Goddess Sellandi brings back their two sons, Ponnar-Sankar to Kunnudaiyan. Thamarai shares all their life hard experiences. Ponnar and Sankar (Annamar) revenged their cousin fathers and mothers for punishing their father and mother. Annamar while playing with the children of the hunting people (Veduvars) they shows their bravery and succeeds them several times. Once, Thamarai have made a pledge to Thalaiyur Kaali (The Veduva Raja) that she eradicates the Veduva kula for his misbehavior. So, the bravery and the doings of Annamar created restlessness in Thalaiyur (West of Konad). Suddenly, the parents die and Ponnar-Sankar rule Valanad under the gods grace. They show their bravery to the Chola Maharaja, who seeks their help for protecting the borders of kingdom. Meanwhile the Thalaiyur Kaaliraja plunders Valanad and Annamar defeats them with their bravery. Annamar marries Muththayi and Pavalayi and jails them as per the wish of their parents.

Samabuhan and Cousin sons and all the incarnation join together in Valanad. The Thalaiyur Kaaliraja plans to kill Ponnar and Sankar. He uses the Thattan (Carpenter), who goes to Valanad and criticizes Ponnar for taking his Golden bowl and returning the wooden one. Ponnar promises that to prove his truthfulness he will do anything that Thattan asks to do. Thattans plans to kill him in the pond and he asks Ponnar to enter inside the inlet of the pond and come out through outlet of the pond. Thattans tries to put stone on his head, while Ponnar comes outside. But, Ponnar escapes his plans and Thattans was cursed by his own mother that his entire lineage will born handicapped.

After that incident, the Veduva Kaaliraja directly attacks Valanad and Ponnar-Sankar-Sambuhan-Cousin sons started their war against the Veduva army at Veerappur. Finally both of them started destroying all Veduvas as per their mother’s pledge. But, Mayavar (Lord Vishnu) sees this and gives lives to Veduvas one side. Mayavar finally, let an arrow on Sankar and Sankar considered this arrow as disregard for his bravery and a palm leaf comes to him that he should turn back to heaven. So, Sankar leaves his life. Following the Sambuhana nd cousin sons die in another side. Ponnar also does a promise that they won’t uproot the Veduvar kula and diesoff.

The Thalaiyur Kaaliraja attacks the Valanad fort and Arukkani thangam knows these happening to her brother through her virtues and she burns the Valanad fort along with her brother’s wives, to save their purity. Finally, she searches for Annamar and reaches the Padukalam (War-zone) and she screams out there. Her screaming disturbs Goddess Periyakandi, who is doing penance for yugas together waiting for arrival of Ponnar-Sankar and to see their bravery to protect Dharma. Goddess sent different animals to kill Arukkani, who disturbed her penance. Finally, she came down and has seen the war-zone and asks Arukkani about the happening. She explains her history and Periyakandi realizes everything and asks Arukkani to do a homa and sprinkle holy water on the dead people. Arukkani performs homa herself and sprinkles holy water and all the dead people have raised up. Lord Vishnu comes in to the picture and tells Arukkani that if the dead people rose the earth can’t bear the load. Then all the people die. The incarnations of Panchapandavas go to heaven again and Goddess Periyakandi also attains the Kailash as her penance came to end.
From then Ponnar sankar comes to earth every year to get their Pooja from the people at Veerappur temple. This pooja is performed every year and the same Padukalam was performed by the people with very conscious way. This attracts atleast one million people in a week during the time of Mahasivarathri every year. The Annamr story was played through western Tamil nadu in several places and the worship was done with care for many centuries.

Controversies in MK’s book Ponnar Sankar and his film:
The above history was documented very well through Palm leaf manuscripts and Annamar story displayers in Tamil nadu. But M.Karunanidhi have changed the whole story by changing the name of the few characters and also by introducing new characters, by removing the spiritual and god associated scenes in his book. He tried to hide the incarnation stories and showed the gods as a normal man. He has even changed backbone of the story not more than brotherly quarrel.

In the changing globalization scenario, the story displayers have dwindled and the story have disappeared from the villages except from the old people’s mind. Today’s younger generation almost don’t have any clue over the story. In this junction, M.Karunanidhi’s book has displaced the old story and his imagined book “Ponnar-Sankar” tried to get in to the younger minds, as history. In the visual medium, this idea will penetrate in to all minds of the younger generation and this divine happening of “Padukalam” and the spirituality of the Western Tamil nadu will disappear. The Annamar being the caretaking gods of several communities in Western Tamil nadu will become nomore, if this fake story enters the mainstream media. So, M.Karunanidhi’s book and the film Ponnar-Sankar were bannable one, without next thought

ஓம் ஸ்ரீ வெங்கடேஸ்வரா!(Ohm Sri Venkateshwara)

The ancient and sacred temple of Sri Venkateswara is located on the seventh peak, Venkatachala (Venkata Hill) of the Tirupati Hill, and lies on the southern banks of Sri Swami Pushkarini.

It is by the Lord’s presidency over Venkatachala, that He has received the appellation, Venkateswara (Lord of the Venkata Hill). He is also called the Lord of the Seven Hills.

The temple of Sri Venkateswara has acquired unique sanctity in Indian religious lore. The Sastras, Puranas, Sthala Mahatyams and Alwar hymns unequivocally declare that, in the Kali Yuga, one can attain mukti, only by worshipping Venkata Nayaka or Sri Venkateswara.

The benefits acquired by a piligrimage to Venkatachala are mentioned in the Rig Veda and Asthadasa Puranas. In these epics, Sri Venkateswara is described as the great bestower of boons. There are several legends associated with the manifestation of the Lord at Tirumala.

The temple has its origins in Vaishnavism, an ancient sect which advocates the principles of equality and love, and prohibits animal sacrifice.

The sanctum sanctorum which houses the awe-inspiring idol of the Lord of the Seven Hills is situated in the main temple complex of Tirumala. 


History of The Tirumala Temple 

There is ample literary and epigraphic testimony to the antiquity of the temple of Lord Sri Venkateswara.

All the great dynasties of rulers of the southern peninsula have paid homage to Lord Sri Venkateswara in this ancient shrine. The Pallavas of Kancheepuram (9th century AD), the Cholas of Thanjavur (a century later), the Pandyas of Madurai, and the kings and chieftains of Vijayanagar (14th - 15th century AD) were devotees of the Lord and they competed with one another in endowing the temple with rich offerings and contributions.

It was during the rule of the Vijayanagar dynasty that the contributions to the temple increased. Sri Krishnadevaraya had statues of himself and his consorts installed at the portals of the temple, and these statues can be seen to this day. There is also a statue of Venkatapati Raya in the main temple.

After the decline of the Vijayanagar dynasty, nobles and chieftains from all parts of the country continued to pay their homage and offer gifts to the temple. The Maratha general, Raghoji Bhonsle, visited the temple and set up a permanent endowment for the conduct of worship in the temple. He also presented valuable jewels to the Lord, including a large emerald which is still preserved in a box named after the General. Among the later rulers who have endowed large amounts are the rulers of Mysore and Gadwal.

After the fall of the Hindu kingdoms, the Muslim rulers of Karnataka and then the Britishers took over, and many of the temples came under their supervisory and protective control.

In 1843 AD, the East India Company divested itself of the direct management of non-Christian places of worship and native religious institutions. The administration of the shrine of Sri Venkateswara and a number of estates were then entrusted to Sri Seva Dossji of the Hatiramji Mutt at Tirumala, and the temple remained under the administration of the Mahants for nearly a century, till 1933 AD.

In 1933, the Madras Legislature passed a special act, which empowered the Tirumala Tirupati Devasthanams (TTD) Committee to control and administer a fixed group of temples in the Tirumala-Tirupati area, through a Commissioner appointed by the Government of Madras.

In 1951, the Act of 1933 was replaced by an enactment whereby the administration of TTD was entrusted to a Board of Trustees, and an Executive Officer was appointed by the Government.

The provisions of the Act of 1951 were retained by Charitable and Religious Endowments Act, 1966.